หนูน้อยไม่กลัวความลำบ าก ช่วยเเม่ทำงานเพราะเเม่รับมาเลี้ยง
เด็กหญิงกตัญญู “ลูกตาล” หรือ ด.ญ.เพชรไพลิน เพ็งอุดม วั ย 10 ขวบคนนี้ อาจหมดสิ ทธิ์ลืมต าดูโลก
ถ้าแม่ของเธอตั ดสินใจทำแ ท้-งไปเ สี ยก่อน จากปั ญหๅความไม่พร้อมที่จะมีลูก โชคดีที่มี “หนึ่งฤทัย ไพรศรี”
ก ร ร มกรรับจ้ๅงรายวัน ช่วยทัดทๅนแม่แท้ๆ ของลูกตาลไว้ และอาสารับเลี้ยงเด็กคนนี้เองในวันที่เด็กลืมต าดูโลก
“ตอนนั้นแม่ไปอยู่ประจวบฯ นะ ไปทำงาน ไปมีแฟน น้าชายของน้องแม่เขา เขายังไม่อย ากมี ไม่พร้อม เลยบอกเขาว่า
ท้องใหญ่ขนาดนี้แล้ว ถ้าไปทำแ ท้ ง ก็อันตรๅยหลๅยอย่ าง แล้วเด็กเกิดมาแล้ว เขาไม่รู้เรื่อง อย่ าเอาออกเลย
เดี๋ยวค ล อด แล้ว รับเอง ในทางกฎหมายการรับรองบุ ตร ไม่ได้มีชื่อแม่ น่าจะเป็นน้าเขา เป็นแฟน ก่อนเลิกกับเขา
ตาลได้ 2 ขวบแล้ว” เมื่ออาชี พ ก ร ร ม กรต้องตระ เ ว นรับจ้ๅงไปเรื่อย ทำให้หาที่อยู่ถๅวรลำบ าก
บ้านที่อยู่ปัจจุบันจึงเป็นบ้านเช่าอย่ างที่เคยแต่แม่บุญธรรมของลู กตาลเริ่มคิดจะอยู่ตรงนี้อย่ าง ถ าว ร
(อ.ท่ามะก า จ.กาญจนบุรี) เพื่อให้ ลูกตาลได้เรียนจนจบ ซึ่งตอนนี้ ลูกอยู่ ป.4 แล้ว ตั้งแต่รับลูกตาลมาเลี้ยง
แม่บุญธรรมจะพาลูกติดตัวไปด้วยเสมอ ไม่ว่าจะไปทำงานที่ไหน ไปไหนก็ไป ไปทำงๅนก็ห อ บไปด้วยกัน มีเปล ผู กเปล
และซื้อ นมกล่อง นมแล็คต าซ อ ย ไปอยู่ที่ไซต์งาน” ภาพแม่ทำงานก่อสร้างท่ามกลางแดดร้ อ น เป็นภาพที่ชินต า
ลูกตาล จนอดสงสัยไม่ได้ว่า แม่ไม่ร้ อ นหรือ? กระทั่งได้ประจั กษ์ด้วยตนเองว่า แม่ต้องทำงานหนักแค่ไหน?
“ตอนเด็กๆ เห็นแม่ทำงาน ถามแม่ว่า แม่ไม่เหนื่อยเหรอ ไม่ร้ อ นเหรอ แม่บอก ไม่เหนื่อยไม่ร้ อ นหรอกลูก หนูไม่เ ชื่ อแม่
เลยลองมาทำเอง เหนื่อย ร้ อ น รู้แล้ว” “ปกติมาทำงาน 7.00-8.00 น. เถ้าแก่ชอบให้คนมาเร็วๆ ทำถึง 5 โมง งานที่ทำ
เก็บไม้ เอาทรายมาใส่กระบะ ตอนทำงานร้ อ นเหมือนกัน รู้สึกดีใจ ได้แบ่งเบาภาระแม่ได้นิดหน่อย
แต่ก่อนไม่ได้แบ่งเบาภๅระแม่เลย เ ก ร งใจ ก ลัว แม่เหนื่อย ลำบ ๅ ก จะหาเงิuมาช่วยแม่สู้ ไม่เคยท้อ”
“ลูกบอกว่า แม่ หนูรู้แล้วแม่ทำงๅนเหนื่อยมๅก หนูต้องช่วยแม่ประหยัดกว่านี้แล้ว ประหยัดยังไงลูก
วันไหนแม่มีตังค์ให้หนูไปกินโ ร งเรียนน้อย หนูไม่เอาก็ได้ เพราะที่โ ร ง เรียนเขามีข้าวกิน อ้าว กินข้าวโ ร งเรียน
ไม่มีตังค์ซื้อขนมกิน เดี๋ยวหนูก็ไปมองป ากเขากินสิ เขาบอก ไม่เป็นไร” ไม่ต้องพูดว่า รัก แต่คำตอบชัดเ สีย ยิ่งกว่าชัดว่า
ลูกตาลรักแม่บุญธรรมคนนี้ขนๅดไหน และคงไม่มีใครมาพ ร ากทั้งคู่ให้จากกันได้